Σύστημα καυσίμου βενζινοκινητήρα μικρού μεγέθους
Ένας κινητήρας πραγματικά λειτουργεί κυρίως με αέρα, περίπου 14 μέρη αέρα σε ένα βενζίνης.Η δουλειά του συστήματος καυσίμου, επομένως, είναι πρώτα να αναμειγνύει, τον αέρα και το καύσιμο σε σωστές αναλογίες και στη συνέχεια να τα παραδίδει στον θάλαμο καύσης.Το καρμπυρατέρ είναι το βασικό εξάρτημα.Αναμιγνύει το καύσιμο και τον αέρα, και σε μερικούς μικρούς κινητήρες, φιλοξενεί επίσης την αντλία καυσίμου, η οποία αντλεί καύσιμο από τη δεξαμενή και το παραδίδει στο καρμπυρατέρ.
Το τυπικό καρμπυρατέρ μικρού κινητήρα είναι απλής σχεδίασης, απλή, δηλαδή, αν έχετε συνηθίσει σε καρμπυρατέρ αυτοκινήτων.Ωστόσο, εάν μπορέσατε να διασχίσετε τη λειτουργία του κινητήρα και του συστήματος ανάφλεξης, μπορείτε να καταλάβετε και το καρμπυρατέρ.
Ξεκινήστε σκέφτεστε έναν ατμοποιητή αρωμάτων.Σφίγγεις τη λάμπα και βγαίνει ένα σπρέι αρώματος.Εάν το μπολ περιείχε βενζίνη, θα έπαιρνα ένα μείγμα ψεκασμού αέρα και σταγονιδίων βενζίνης.Ο ατμοποιητής φαίνεται απλός, αλλά πιθανότατα δεν σκεφτήκατε ποτέ πώς λειτουργεί, επομένως, ως πρόσθετο πλεονέκτημα της εκμάθησης για τους μικρούς κινητήρες αερίου, μπορείτε επίσης να κατανοήσετε αυτό το απαραίτητο μπουντουάρ.
Με τον ψεκαστήρα, η συμπίεση του λαμπτήρα ωθεί τον αέρα μέσα από έναν οριζόντιο σωλήνα, που φαίνεται στο 1-17.Αυτό δημιουργεί μια ζώνη χαμηλής πίεσης πάνω από έναν πίδακα ενός συνδετικού σωλήνα που εκτείνεται προς τα κάτω μέσα στο άρωμα.Δεδομένου ότι ο αέρας στο ίδιο το μπουκάλι του ψεκαστήρα είναι σε κανονική πίεση αέρα (14,7 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα στο επίπεδο της θάλασσας, λίγο λιγότερο σε υψηλότερα υψόμετρα), αναγκάζει το άρωμα να ανέβει στον σωλήνα προς τη χαμηλότερη πίεση.Στη συνέχεια, το ρεύμα αέρα μαζεύει τα σταγονίδια και τα διώχνει ως σπρέι.
Αυτό είναι πραγματικά το νόημα ενός καρμπυρατέρ.Αλλά αντί για άρωμα, ο πίδακας του μεταφέρει βενζίνη.Αντί να φυσά αέρας από την άκρη του πίδακα μέσω ενός λαμπτήρα, το καρμπυρατέρ έχει έναν ειδικά διαμορφωμένο κύλινδρο που ονομάζεται κόρνα αέρα μέσω του οποίου ο κινητήρας εφαρμόζει κενό, όπως στο 1-18.
Ο κινητήρας δύο κύκλων χρησιμοποιεί το κενό που δημιουργείται στον στροφαλοθάλαμο όταν το έμβολο ανεβαίνει.Αυτό το κενό ανοίγει τη βαλβίδα καλαμιού και τραβάει αέρα από την κόρνα αέρα του καρμπυρατέρ για να δημιουργήσει μια περιοχή χαμηλής πίεσης εκεί.Καθώς ο εξωτερικός αέρας εισέρχεται ορμητικά για να γεμίσει το κενό, δημιουργεί μια ειδική μικρή ζώνη χαμηλής πίεσης γύρω από την άκρη του πίδακα, αντλώντας το καύσιμο με τη μορφή σταγονιδίων που
Μεταφέρεται στον στροφαλοθάλαμο
Ο κινητήρας τεσσάρων κύκλων χρησιμοποιεί το κενό που δημιουργείται στον κύλινδρο όταν το έμβολο κατεβαίνει.Αντί να ρέει στον στροφαλοθάλαμο, το μείγμα αέρα-καυσίμου πηγαίνει απευθείας στον κύλινδρο όταν ανοίξει η βαλβίδα εισαγωγής.Πέρα από αυτές τις διαφορές, ο τρόπος παροχής καυσίμου σε αυτούς τους δύο κινητήρες είναι ουσιαστικά ο ίδιος.Η ροή αέρα μέσω του καρμπυρατέρ καθορίζει την ποσότητα του μείγματος αέρα-καυσίμου που θα λάβει ο κινητήρας.Για τον έλεγχο αυτής της ροής, υπάρχει μια κυκλική πλάκα που ονομάζεται γκάζι, η οποία είναι αρθρωμένη στο κέντρο της κόρνας αέρα.
Όταν χειρίζεστε το χειριστήριο του γκαζιού (ή πατάτε το πεντάλ γκαζιού σε ένα αυτοκίνητο), περιστρέφετε την κυκλική πλάκα στην κατακόρυφη θέση για να επιτρέψετε τη μέγιστη ροή μίγματος αέρα-καυσίμου.
Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε πώς το καύσιμο φτάνει στο καρμπυρατέρ και πώς μετριέται στον πίδακα.Για τους μικρούς μηχανισμούς που κάνουν αυτές τις εργασίες είναι τα βασικά κινούμενα μέρη στο καρμπυρατέρ και υπόκεινται σε αστοχία.Αυτά τα μέρη πρέπει να λειτουργούν σωστά, διαφορετικά θα προκύψει ένα από τα δύο προβλήματα:
1) Πολύ λίγο καύσιμο θα μπει στον κύλινδρο και ο κινητήρας θα λιμοκτονήσει και θα σταματήσει.
2) Διαφορετικά, θα μπει πολύ καύσιμο, προκαλώντας πλημμύρα του κινητήρα και στη συνέχεια ακινητοποίηση.(Η σωστή ποσότητα για ένα εκρηκτικό μείγμα είναι σε στενό εύρος.)
Η δεξαμενή καυσίμου φιλοξενεί τη βενζίνη.Και στις απλούστερες ρυθμίσεις είναι τοποθετημένο πάνω από το καρμπυρατέρ και συνδέεται με αυτό με ένα σωλήνα.Το καύσιμο ρέει με τη βαρύτητα από το ρεζερβουάρ στο καρμπυρατέρ, το οποίο έχει ένα μικρό μπολ για αποθήκευση τόσο ώστε να διατηρείται ο κινητήρας τροφοδοτημένος για ίσως ένα λεπτό.Αυτό το σύστημα λειτουργεί καλά για χορτοκοπτικά και φυσητήρες οικιακού τύπου.
Ένα άλλο βασικό σχέδιο, ίσως το πιο απλό, είναι το καρμπυρατέρ ανύψωσης αναρρόφησης, που φαίνεται στα 1-19.Αυτό το καρμπυρατέρ αποτελείται από έναν πίδακα, μια ρυθμιζόμενη κωνική βελόνα που περνάει μέσα του (για ρύθμιση της ροής του καυσίμου), ένα γκάζι, ένα τσοκ, μια κόρνα αέρα και έναν ή δύο σωλήνες αναρρόφησης ("καλαμάκια για κατανάλωση καυσίμου") που προεξέχουν τη δεξαμενή αερίου.Το κενό στην κόρνα αέρα του καρμπυρατέρ αναρροφά το καύσιμο μέχρι το άχυρο μέσω του πίδακα στην κόρνα αέρα.
Σε πολλά χλοοκοπτικά και φυσητήρες, ωστόσο, η τροφοδοσία με βαρύτητα δεν είναι δυνατή επειδή η δεξαμενή αερίου δεν μπορεί να τοποθετηθεί αρκετά ψηλά και η απλή αναρρόφηση δεν παρέχει τον έλεγχο καυσίμου για να επιτρέψει στον κινητήρα να λειτουργεί καλά σε όλες τις ταχύτητες. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιούνται πιο περίπλοκα συστήματα άντλησης και μέτρησης καυσίμων.Και τα δύο είναι ενσωματωμένα στα καρμπυρατέρ των μικρών κινητήρων που είναι πιθανό να έχετε 011 το χλοοκοπτικό ή τον φυσητήρα σας.Στο αλυσοπρίονο, σαφώς, οι ποικίλες γωνίες εργασίας καθιστούν το σύστημα τροφοδοσίας με βαρύτητα μη πρακτικό.Και για να παρέχεται καλή παροχή καυσίμου υπό όλες τις συνθήκες, η απλή αναρρόφηση δεν θα ήταν πολύ καλή.
Η αντλία στο καρμπυρατέρ είναι ένα κομμάτι εύκαμπτου πλαστικού μέσα στο οποίο κόβονται δύο Haps σε σχήμα C που κινούνται πάνω και κάτω ως απόκριση στους παλμούς κενού στον κινητήρα.Καλύπτουν και αποκαλύπτουν διόδους από τη δεξαμενή καυσίμου και προς το σύστημα παροχής καυσίμου του καρμπυρατέρ, όπου το καύσιμο μετράται στην κόρνα αέρα.Σε ορισμένα καρμπυρατέρ, η πίεση του στροφαλοθαλάμου και το κενό απλώς μετακινούν ένα μονοκόμματο διάφραγμα, το οποίο ανοίγει και αναγκάζει να κλείσει τη βαλβίδα εισόδου και εξόδου σφαιρικού τύπου.Αυτό το σχέδιο αποτελείται από μια χαλύβδινη σφαίρα σε ένα ειδικά διαμορφωμένο εξάρτημα που βιδώνεται στο πέρασμα.Όταν η μπάλα μετακινείται προς μία κατεύθυνση.σφραγίζει το πέρασμα.όταν μετακινείται από την άλλη πλευρά, το καύσιμο μπορεί να περάσει.
Μόλις το καύσιμο μπει στο καρμπυρατέρ, χρησιμοποιείται μία από τις δύο μεθόδους για τον έλεγχο της αποθήκευσης και της μέτρησης.Στα περισσότερα χλοοκοπτικά και φυσητήρες, χρησιμοποιείται ένα σύστημα πλωτήρα, όπως αυτό που αναφέρεται σε μια δεξαμενή τουαλέτας.Όπως φαίνεται στο l-20, ένα αρθρωτό Hoat με προεξέχον βραχίονα πέφτει όταν η στάθμη καυσίμου στο μπολ του καρμπυρατέρ είναι χαμηλή, επιτρέποντας σε μια κωνική βελόνα να ξεκολλήσει από τη θέση της, ανοίγοντας μια δίοδο προς το μπολ.Το καύσιμο How's in, προκαλώντας την αύξηση της θερμότητας.Όταν το Hoat φτάσει σε ένα καθορισμένο επίπεδο, σπρώχνει τη βελόνα πίσω στο κάθισμά του, κλείνοντας το καύσιμο How.Το Hoat εξασφαλίζει επαρκή παροχή και ο πίδακας αντλεί από το μπολ Hoat όπως είναι απαραίτητο.
Στα αλυσοπρίονα το σύστημα Hoat δεν λειτουργεί, επειδή το αλυσοπρίονο χρησιμοποιείται σε τόσες πολλές διαφορετικές γωνίες που το Hoat δεν θα κρατούσε το μπολ σωστά γεμάτο ανά πάσα στιγμή.Αντίθετα, υπάρχουν σχέδια Hoatless σε χρήση, με διάφραγμα που κινεί μια κωνική βελόνα βαλβίδα.Όταν ο στροφαλοθάλαμος δημιουργεί ένα vacmmi, τραβάει το διάφραγμα του καρμπυρατέρ.Αυτό δημιουργεί ένα κενό που τραβάει επίσης τη βελόνα από το κάθισμά της, επιτρέποντας στο καύσιμο να αναμειχθεί με τον εισερχόμενο αέρα μέσω ενός πίδακα μέσα στο κέρατο αέρα.Όπως φαίνεται στο l-21, τα διαφράγματα μπορεί να λειτουργούν με πολλούς τρόπους.Δείτε επίσης l-22 έως l-25.
Ώρα δημοσίευσης: Ιαν-11-2023